Lucien Foort (1969) draait al jarenlang mee met de top van de internationale dance scene. De ‘Dreadman’ is zonder twijfel een opvallende verschijning, bekend om zijn energieke dj sets vol progressieve, elektronische house, soulvolle sounds en meesterlijke producties. Hij is niet alleen actief als dj en producer, maar ook als radiojock en eigenaar van muziekbedrijf Melody Paradise Music én het merk Southend House Music (feestproducties, sieraden & kleding).

Lucien Foort heeft een breedgeschoolde muzikale achtergrond. Al op zijn negende begint hij aan de muziekschool en speelt vervolgens acht jaar lang saxofoon in een orkest. Op zijn zestiende start zijn professionele muziekcarrière, als saxofonist en zanger in de symfonische popband ‘Don’t Panic’. Later treedt hij op als rapper in de hiphop band ‘The Funky Tribe’. In 1989 breekt hij onder de naam ‘Quadrophonia’ internationaal door, met een gelijknamige onvervalste rave-track. Hij toert de hele aardbol rond als gevolg.

In 1994 zet Lucien zijn eerste stappen in de housewereld als dj in Rotterdamse clubs. Vanaf 1994 brengt hij zijn progressive houseplaten uit onder de naam ‘Funk Function’ en zijn stevigere techhouse tracks (zoals ‘Scream/Funky’ in 1998) onder het alter ego ‘Dutch Liquid'; de projectnaam voor een band bestaande uit Ron Matser en hijzelf, die hoge ogen gooit. Zijn producties worden snel opgepikt, bijvoorbeeld op de Global Underground compilaties en door grote artiesten als Carl Cox, Roger Sanchez, Dave Seaman, Nick Warren, Danny Howells, Dave Clark en Sasha. Deze laatste noemt “his stuff fucking amazing”. In 2000 brengt hij zijn eerste compilatie-cd ‘Singularity’ uit. Dan gaat het snel.

Lucien verwerft de status van top dj, met als hoogtepunten residenties in werelds beste clubs als Gatecrasher (UK), Mint en Pasha (Buenos Aires) en een set op Dance Valley 2001 (mainstage) voor 50.000 housefreaks. Het Britse danceblad Muzik nomineert hem in de categorie ‘Best BBC Radio One Essential Mix’. In zijn drukke draaischema vindt hij toch steeds de tijd om de studio in te duiken, om remixen te produceren voor labels als Additive, Bedrock, Polydor, Positiva en SONYBMG. Ook brengt hij eigen producties uit op zijn eigen platenlabel Multitracks, een label dat momenteel op non-actief staat maar in de toekomst wellicht in digitale vorm nieuw leven ingeblazen gaat worden.

Met zijn mixcompilaties ‘Singularity I and II’ en ‘Slice’ zet Lucien zich wederom op de kaart als een international veel gevraagde artiest. Na een hectische wereldtournee besluit hij zich te focussen op zijn liefde voor het produceren en het radiovak. Na zijn succesvolle vrijdagavondprogramma op ID&T Radio, krijgt hij in 2006 een vijf uur durende show op Radio 3FM. In het programma ‘Los!’ presenteert Lucien elke zaterdagnacht van 01.00 tot 06.00 uur de heetste tracks van het moment.

In 2005 begint Lucien een samenwerking met Martijn ten Velden. Het magische duo brengt hun eerste gezamenlijke single ‘Bleeep!’ uit op Toolroom Recordings UK. Intussen werkt Lucien ook solo door: zijn compositie ‘Colour My Eyes’ komt op Tiësto’s mixcompilatie ‘In Search Of Sunrise 5′ en hij maakt remixen van Roger Sanchez’ hit ‘Lost’ en Marly’s ‘Saturday’. Daarna maakt hij met ten Velden ook een tweede single: ‘Bassification’. Samen met Erick E duikt Lucien eind 2006 de studio in om het tweede ‘Sneakerz’ mixalbum samen te stellen en te produceren. Na een paar welverdiende sabbatical maandjes op Jamaica in 2007 duikt Lucien later dat jaar de clubs en studio weer in, voor de track ‘Sound of Love’ featuring Mitch Crown en vele andere producties.